De 7-tal misvattingen bij het beheren van foto’s en hoe deze simpel zijn op te lossen.

Onlangs vroeg ik een aantal vrienden waar men aan denkt als ze aan al hun foto’s denken? Meer dan 75% denkt: ojee heel veel foto’s en je voelt je schuldig, gefrustreerd en ontmoedigend. Minder dan 25% had hier een positieve gedachte bij. Toch denk ik als je huis afbrandt, je een overstroming hebt of je zou moeten vluchten en je 1 ding zou kunnen meenemen uit je huis, de foto’s hoop op die lijst staat om te redden.

Foto’s zijn voor veel van ons één van de meest gewaardeerde bezittingen. Maar waarom heeft men er vooral negatieve gedachten bij? Ik denk dat dit met name komt door de manier waarop de foto’s beheren of eigenlijk niet beheren. Want als we dat wel doen, verdwijnen hoogstwaarschijnlijk al die negatieve gedachten.

1. Je schuldig voelen (of een andere negatieve gedachte)

Een begrijpelijke gedachte als je ziet dat onze generatie meer foto’s maakt dan welke andere generatie ook in de hele wereldgeschiedenis. En we blijven foto’s maken van allerlei momenten. Het kan tegenwoordig ook zo snel en makkelijk met de mobiele telefoons. Duizenden foto’s per jaar is geen uitzondering. En dit gaat zeker niet minder worden, dus wordt het ‘probleem’ steeds groter en groter.

Mijn doel is om je beetje bij beetje te helpen om kleine stappen te maken bij het beter te organiseren van je foto’s, zodat het gevoel van schuld en overweldiging weggaat. Foto’s zouden juist moeten bijdragen aan een fijn gevoel van het herbeleven van mooie, leuke, grappige, spannende en memorabele momenten,

We nemen nu eenmaal foto’s. We hebben tegenwoordig alle mogelijke middelen om ons levensverhaal te fotograferen. Maar ja, dat was niet ons hele leven zo. Misschien wel een babyboek met een aantal foto’s – de vage polaroid zwart-wit foto’s – maar zeker niet zoveel als we nu van onze eigen kinderen hebben gemaakt. En een fotoboek van één van je vakanties met je familie toen je nog jong was. Maar niet meer dan dat. En op zich prima allemaal. Wat ik hiermee wil aangeven is dat je dus niet te streng moet zijn tegen jezelf over dit soort dingen.

Blijf vooral foto’s maken en geniet van het moment. Herinner jezelf met name waarom je de foto’s maakte. Stop te zeggen dat je lui bent en stop je schuldig te voelen. En maak kleine stappen in het ordenen van je fotoproces. Omdat je dan echt wel kan. Er zijn echt makkelijke manieren om je foto’s te organiseren die het maken van foto’s leuk houden.

2.  Foto’s staan op verschillende mobiele telefoons/tabloids/ computers

Het beheren van foto’s op één apparaat kan erg lastig zijn. Met foto’s op verschillende computers, I-pads, mobiele telefoons etc.) kan dit een ware nachtmerrie zijn.

Zorg dat alle foto’s op ÉÉN computer komen. Slechts één locatie voor het beheren van alle foto’s. Als je niet voldoende ruimte hebt op je computer voor alle foto’s (ik zeker niet), zet dan een deel van de foto’s op een externe harde schijf die je dan aansluit op je computer. Ik hou de foto’s van de meest recente jaren op mijn computer, de rest op een externe harde schijf die verbonden blijft met de computer (voor back-up redenen die ik verderop zal bespreken).

Laad alle foto’s van je telefoon, tabloids en SD-kaarten van je digitale spiegelreflexcamera (laat geen foto’s op SD- kaarten staan zonder ze op je computer te zetten) naar je centrale computer waar je alles op wilt bewaren/beheren. Zet een reminder in je telefoon dat je dit periodiek doet op een vast dag/tijd, bijvoorbeeld per week of per maand. Sluit je mobiel (en SD-kaarten) aan op je computer en laad ze in. Mocht je een keer onvoldoende ruimte beschikbaar hebben op je mobiel, dan kun je met een gerust hart foto’s verwijderen, omdat je weet dat ze al veilig op je computer staan.

 

3. Foto’s worden niet ‘gebackuped’

Veel mensen hebben geen solide systeem voor de back-up van hun foto’s.  JE MOET ECHT EEN BACK UP MAKEN. Het gaat er niet om OF je harde schijf crasht maar WANNEER deze crasht. :-/  Ga er maar van uit dat deze echt wel een keer zal crashen.  Mocht dat nog niet gebeurd zijn, dan mag je van geluk spreken.

 

4. Ad random foto’s maken zonder een duidelijk idee welk verhaal je wilt bewaren

We zijn een blije ‘snap’ generatie. We nemen zóóóó veel foto’s. En deze foto’s vullen onze mobiele telefoons en harde schijven en … staan daar maar. We hebben geen idee wat we ermee willen doen. Geen idee welk verhaal we proberen te bewaren. Geen idee voor wie we ze bewaren en met wie we ze willen delen.

We nemen gewoon foto’s om foto’s te maken. Natuurlijk ‘bewaren we momenten’. Maar doen we dat nu echt? Laten we de momenten zien die er echt toe doen? Die ons levensverhaal vertellen? De momenten van alledag? Of zijn het allerlei random foto’s of random momenten of vakanties en niet de verhalen die het leven van onze familie vertellen?

De beste tip om foto’s te maken is: “Begin met het einde in beeld” (met dank aan Stephen Covey).  WAAROM neem je in de eerste plaats deze foto’s. Voor wie zijn ze? Wat wil je ermee laten zien/ herinneren of bewaren? Wat ga je met de foto’s DOEN? Wat wil je aan je kinderen, kleinkinderen, het nageslacht en/of relaties laten zien? Waar wil je zelf naar terugkijken? Waarschijnlijk wil je niet door 50 albums van je grootouders of ouders bladeren om hun leven te bekijken. Maar zeker wel door een paar exemplaren. Wat wil je dan zien? Welke foto’s laten zien wat voor personen zij waren en wat voor leven ze leefden? De goede foto’s nemen en selecteren is een vaardigheid die je kan ontwikkelen hoe meer je het doet. Dus weten WAAROM je de foto’s maakt is de start. Weten welke foto’s je moet maken is de volgende stap.

 

5.  Echt i-e-d-e-r-e foto willen bewaren

Omdat het zo makkelijk is om foto’s te maken omdat je altijd wel een camera bij je hebt (met je mobiel), ‘stapelen’ de foto’s zich in rap tempo op. En wat je veel hoort is ‘Ik ben bang om iets te verwijderen’. Dit is echt iets wat we moeten loslaten.

De grootste tip op dit item die ik kan geven is: Als je de foto’s maakt, wees kieskeurig bij de foto’s die je maakt. Als je een wazige foto hebt gemaakt of een foto die je per ongeluk hebt gemaakt of een reeks foto’s, kies dan direct de BESTE en verwijder de rest. Je hebt geen 80 foto’s nodig van je hond die achter een bal aanrent, of je kind die aan een ijsje likt of aan het voetballen is in de tuin. J

Hou de foto’s die: een verhaal vertellen, emotie tonen, laat zien hoe de persoon is, of met wie je een persoonlijke band hebt. Dus die er voor jou echt toe doen.

Hou de foto’s die in jouw WAAROM neem ik deze foto’s passen (met het eindresultaat in gedachte) en verwijder de rest. Geloof me! Je wordt er beter in hoe vaker je het doet. En als (ik bedoel wanneer) je iets gaat doen met de foto’s (bijvoorbeeld afdrukken zodat je je herinneringen tot leven brengt), wordt je er nog beter in. Je ziet dan steeds sneller welke foto’s je wilt houden en welke weg kunnen.

 

6. Je foto’s niet organiseren OF teveel in detail organiseren

Toen ikzelf begon met digitale fotografie, ging ik al snel teveel in detail met bewaren. Ik had directories voor ieder kleine activiteit. Zo krijg je veel te veel wildgroei en dat maakt het terugvinden van foto’s niet echt makkelijker.

Nu organiseer ik mijn foto’s per jaar, dan bij maand en een aparte directory voor vakanties. Reizen zijn een belangrijk onderdeel van ons leven. Dat is het. Meer niet. En ik vind het top. Het is simpel, snel en ik kan vrij snel foto’s vinden, omdat je meestal wel weet wanneer een foto ongeveer gemaakt is.

Je organisatie simpel en efficiënt houden, Je kan het makkelijk bijhouden en het zorgt ervoor dat je je niet meer schuldig hoeft te voelen.  Begin ergens, alle begin is moeilijk, maar gewoon starten.  Je hoeft je niet druk te maken over tags en kernwoorden en kleurcodes. Hou het simpel.

Nogmaals, begin met het eindresultaat in gedachte. Wat ga je met de foto’s doen? Als je albums gaat maken, hoe ga je dat doen? Per jaar? Per kind? Per gebeurtenis/evenement? Organiseer je foto’s vervolgens op die manier die bij jouw eindresultaat past.

Zelf maak ik gebruik van Dropbox voor het opslaan van al mijn foto’s. Ik maak vervolgens directories per JAAR en vervolgens in een jaar per MAAND. In de maand dat we op vakantie gaan, maak ik een aparte directory voor de betreffende vakantie. Alleen de laatste 2 jaar laad ik van dropbox (dat doe ik met selectieve synchronisatie in te stellen via je dropbox account op je computer) op mijn computer, de andere kan ik altijd via internet bereiken en indien nodig openstellen op mijn computer.

Verder exporteer ik de foto’s (per jaar) in een directory op een externe harde schijf (1e systeem van back-up).

Je kan je foto’s ook alleen per jaar beheren, maar zoals ik mijn jaarboeken maak, is het handiger om per maand te werken. Bij het vullen van het album werk ik dan per maand om toe te voegen. Dan blijft het behapbaar en overzichtelijk.

Natuurlijk zijn er veel verschillende manieren en systemen om je foto’s te organiseren. Kies er één en ga aan de slag.

 

7.  Je kunt gewoonweg niet ALLES afdrukken

Heb je weleens gehoord van de zin: “Laat je kinderen niet opgroeien als jpegs?” Ik weet niet wie dit heeft gezegd, maar ik vind het wel grappig. Het is zo toepasbaar op de huidige generatie. Al die jpegs en niemand ziet ze nog in het echt.

Als we bovenstaande stappen volgen, we meer nadenken welke foto’s we maken en waarom, foto’s direct verwijderen en alleen die foto’s bewaren waar je iets mee wilt gaan doen, ze vervolgens bewaart volgens een simpel systeem en/of ze afdrukt wordt het allemaal toch een stuk makkelijker.

Ik kan nog wel even doorgaan over de voordelen van het afdrukken van foto’s. Maar voor nu nog even de aandacht voor de dingen die we leren terwijl we het proces doorlopen van foto’s sorteren, selecteren en vervolgens op de één of andere manier af drukken.

  1. We zien dat wat en wie we fotograferen niet genoeg is
  2. We ontdekken dat we niet alle verhalen vastleggen: de dag in-dag uit momenten die we niet gefotografeerd hebben.
  3. We krijgen meer beeld bij de foto’s die we wel nemen en de verhalen die we willen vastleggen: de dag in-dag uit momenten die we wel vastleggen en willen laten zien aan de volgende generaties.

Dus.. begin met het eindresultaat in gedachte. 30 jaar vanaf nu, welk verhaal wil je dan vertellen? Wat wil je achterlaten? Wat wil je dat mensen blijven herinneren, voelen en zien? Welke verhalen wil je dat je kinderen en kleinkinderen te horen krijgen?

Begin ergens. Ik weet niet wanneer een traditioneel fotoalbum niet meer interessant is voor mensen, maar begin waar jij denkt dat je het beste bij voelt. Doe het op je eigen manier. Print eerst jouw selectie foto’s uit en plak ze in een boek of maak het eerst digitaal per pagina en druk meteen een album af. Met of zonder mooie ontwerp zoals jij het wilt.

Als je een album wilt met een luxe uitvoering en een professioneel ontwerp, dan weet je me te vinden. J

Begin met iets waar je super blij van wordt: een vakantie, een babyboek, het laatste jaar. Wat het ook is waar je blij van wordt, gewoon beginnen dus. En na de eerste, volgt er snel een volgende en weer een volgende, etc…

Als je van plan bent op per jaar een boek te maken, begin dan in het laatste jaar en werk dan terug naar het verleden. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt, is het makkelijker door te gaan naar het volgende album. En dan lekker met zijn allen op de bank de albums bekijken. Ja, ik doe dat ook nog regelmatig!

Houd je “WAAROM” in gedachte, Houd je “EINDRESULTAAT” in gedachte. En BEGIN GEWOON.